Nga emrat femërorë më -ë, shkruhen në shumës:
-
me mbaresën -a emra si: ara-t, arra-t, arka-t, banka-t, banja-t, barka-t, biseda-t, bisha-t,
detyra-t, fara-t, faza-t, forma-t, fusha-t, fytyra-t, kazma-t, kërpudha-t,
kisha-t, klasa-t, lopata-t, maja-t, mënyra-t, mynxyra-t, napa-t, natyra-t,
nevoja-t, nyja-t, pëlhura-t, pisha-t, pulpa-t, qafa-t, rroba-t, shembëlltyra-t,
shtëllunga-t, toka-t, thika-t, veta-t, vlera-t;
-
me -ë, ashtu si në njëjës, emra si: anë-t, bathë-t, bjeshkë-t, dallgë-t, degë-t, fletë-t,
gojë-t, gozhdë-t, gjurmë-t, gjymtyrë-t, jetë-t, këmishë-t, kofshë-t, lëpjetë-t,
llërë-t, mollë-t, pjesë-t, pjeshkë-t, rrugë-t, strehë-t, shegë-t, udhë-t.
Shënim. Sipas kuptimeve me të cilat përdoren, një numër
emrash shkruhen me dy trajta shumësi:
brinjë: brinjë-t (brinjët e trupit), brinja-t (në ato kodra,
në ato brinja); copë: copë-t (pesë mijë copë tulla), copa-t (dy copa bukë);
grykë: grykë-t (më dhembin grykët), gryka-t (grykat e maleve); kokë: kokë-t
(dhjetë kokë dhen), koka-t (kokat e qepëve); lëkurë: lëkurë-t (përpunimi i
lëkurëve), lëkura-t (lëkurat e pemëve); pikë: pikë-t (fitoi pesë pikë), pika-t
(pikat e shiut).
|
